Komu wolno pisać o klimacie?
„Jedną z podstaw dziennikarstwa jest prezentowanie obu stron sporu. Ale zapraszanie do studia publicysty, który neguje zmiany klimatu, to nie rzetelność, tylko fałszywy obiektywizm”
Niejaki Patryk Strzałkowski łaskaw był przejrzeć moje konto i po „wnikliwej” analizie stwierdził, że:
- jestem antyszczepionkowcem (dowód: retweetowałem artykuł money.pl „Miliony szczepionek przeciwko COVID-19 zalega w magazynach)
- sieję teorie spiskowe (dowód: podany dalej tweet Kyle Beckera z linkiem do artykułu o tym, że prokurator federalny przyznał w sądzie, że trzech „tajniaków” z Departamentu Policji Miejskiej w D.C. działało jako prowokatorzy na północno-zachodnich schodach Kapitolu USA 6 stycznia 2021 roku)
- jestem denialistą klimatycznym (dowód: mój wpis dotyczący modeli klimatycznych i tego jak są weryfikowane przez rzeczywistość – całość można przeczytać tu).
Dostałem niejako rykoszetem, bo Pan Strzałkowski pochyla się nad artykułem opublikowanym przez Jacka Frączyka w Business Insider - https://businessinsider.com.pl/technologie/nowe-technologie/globalne-ocieplenie-sie-oziebia-najnowsze-dane-z-satelitow/0636ccg. Pan Patryk rozprawia się „merytorycznie” z wykresem opublikowanym w artykule, twierdząc, że jest niewiarygodny bo „pochodzi ze strony kanadyjskiej grupy Friends of Science, która ma 20-letnie doświadczenie w opowiadaniu bzdur i zaprzeczaniu nauki. Przekonuje ona do absurdalnej tezy o tym, że to słońce odpowiada za obecny wzrost temperatury. Come on… (ja zachęcam wszystkich do zapoznania się z tymi bzdurami: https://friendsofscience.org/pages/essay.html - także związku aktywności słonecznej z temperaturą na ziemi).
Pan Strzałkowski kończy dyskusję na temat wartości naukowej esejów Friends of Science stwierdzeniem: „Chyba nikogo nie zaskoczy fakt, że grupa jest powiązana z konserwatywnymi lobbystami i przemysłem paliw kopalnych”. Ostatecznym dowodem na niską wartość merytoryczną artykułu Pana Frączyka ma być fakt oflagowania go przez Fact Checking Facebookowy.
Przypomnijmy, że w listopadzie 2021 r IFCN we współpracy z Facebookiem ogłosił program grantów na walkę z dezinformacją klimatyczną (Climate Misinformation Grant). Poynterowski INCF (International Fact-Checking Network – Międzynarodowa Sieć Sprawdzania Faktów) to jednostka Instytutu Poyntera zrzeszająca ponad 100 fact checkersów na całym świecie – to taka Międzynarodówka FactCheckingu (jest tam między innymi polski Demagog). Np. w ramach dotacji z programu “Climate Misinformation Grant Program” finansowanego przez International Fact-Checking Network oraz Meta Platforms, Stowarzyszenie Demagog we współpracy z portalem Crazy Nauka oraz Grupą Defence24 (w ramach grupy funkcjonuje portal energetyka24.com, którego redaktorem naczelnym jest Jakub Wiech) zrealizuje projekt “Climate Factbot – an educational chatbot” (“Klimatyczny factbot – chatbot edukacyjny”). W ramach projektu powstanie chatbot edukacyjny oraz największa baza danych agregująca informacje z zakresu zmian klimatu w Polsce, stworzona przez ekspertów i dziennikarzy działających na rzecz przeciwdziałania dezinformacji klimatycznej. Projekt ma na celu ograniczanie fałszywych informacji dotyczących zmian klimatu oraz prowadzenie działań edukacyjnych z wykorzystaniem innowacyjnych narzędzi.
Pan Patryk Strzałkowski jest absolwentem dziennikarstwa na UAM w Poznaniu, członkiem oksfordzkiej sieć dziennikarstwa klimatycznego (Oxford Climate Journalism Network), a także szefem Green Desku Gazety Wyborczej i serwisu serwisem zielona.gazeta.pl, gdzie jego rolą jest m.in. koordynowanie współpracy z partnerami, w tym z Koalicją Klimatyczną czy Covering Climate Now. Pan Jacek Frączyk jest również dziennikarzem, mediach pracuje z przerwami od prawie ćwierćwiecza, jest absolwent warszawskiego SGH, przez dziesięć lat związany z Wirtualną Polską (Money.pl), wcześniej równie długo z Euromoney Polska, a jeszcze wcześniej z Agencją Informacyjną Boss.
Pan Strzałkowski może pisać o klimacie a Pan Frączyk nie może bo denialistą jest. W przypadku informacji związanych z klimatem obowiązuje identyczna zasada jak w przypadku pandemii i szczepień COVID-19 – istnieje monopol na informację i sieć factcheckingowa, która decyduje co jest prawdą, a co dezinformacją. Nie można dopuścić do dyskusji, bo nie o argumenty tu chodzi.
W 2019 roku BBC powołała do życia Inicjatywę Wiarygodnych Informacji - Trusted News Initiative „w celu ochrony odbiorców i użytkowników przed dezinformacją, zwłaszcza w momentach zagrożenia, takich jak wybory”. To międzynarodowe partnerstwo największych organizacji informacyjnych i technologicznych miało dzielić się ostrzeżeniami o niebezpiecznej dezinformacji podczas parlamentarnych w Wielkiej Brytanii w 2019 r., wyborów parlamentarnych w Birmie i na Tajwanie w 2020 r. oraz wyborów prezydenckich w USA. Wraz z wprowadzeniem nowych szczepionek na Covid-19 głównym celem TNI stało się blokowanie „dezinformacji” antyszczepionkowej. TNI pilnowało, żeby „nieprawdziwe informacje o szczepionkach” nie były mylone z wolnością i swobodami jednostki, blokowało posty, które mogły wpłynąć na umniejszanie ryzyka związanego z koronawirusem i sugerować, „że za opracowaniem szczepionki stoją ukryte motywy”. Trusted News Initiative stało się koalicją dostawców informacji i firm technologicznych współpracujących w zwalczaniu szkodliwych (dez)informacji na temat szczepionek Covid-19. W skład TNI wchodzą następujące organizacje partnerskie AP, AFP; BBC, CBC/Radio-Canada, Europejska Unia Nadawców (EBU), Facebook, Financial Times, First Draft, Google/YouTube, The Hindu, Microsoft, Reuters, Reuters Institute for the Study of Journalism, Twitter, The Washington Post. Do Europejskiej Unii Nadawców należy TVP i Polskie Radio. Trusted News Initiative to nowa cenzura:
CCNow – Covering Climate Now pełni podobną role jak TNI. CCNow, współzałożone przez Columbia Journalism Review i The Nation we współpracy z The Guardian i WNYC w 2019 roku, ma ponad 460 partnerów. Oprócz trzech największych agencji informacyjnych na świecie - Reuters, Bloomberg i Agence France Presse - z których każda dostarcza treści do tysięcy innych redakcji informacyjnych, partnerami są CBS News, NBC i MSNBC News, Noticias Telemundo, PBS NewsHour, Univision, Al Jazeera; większość największych publicznych stacji radiowych w USA; wiele sztandarowych gazet i sieci telewizyjnych w obu Amerykach, Europie i Azji; oraz dziesiątki wiodących magazynów i czasopism, w tym Nature, Scientific American, Rolling Stone, HuffPost, Teen Vogue i Mother Jones. CCNow współpracuje z dziennikarzami i redakcjami w celu tworzenia bardziej świadomych i pilnych historii o klimacie, aby klimat stał się częścią każdego tematu w redakcji wiadomości - od polityki i pogody po biznes i kulturę - oraz aby napędzać publiczną rozmowę, która tworzy zaangażowaną opinię publiczną. Mając na uwadze odpowiedzialność mediów za informowanie społeczeństwa i rozliczanie władzy, doradzamy redakcjom prasowym, dzielimy się najlepszymi praktykami i dostarczamy materiały reporterskie, które pomagają dziennikarzom osadzić ich relacje w nauce, a jednocześnie tworzyć historie, które przemawiają do odbiorców (za https://coveringclimatenow.org/about/).
Jak podkreśla wydawca zielonej.gazety.pl (cytuję za https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/gazeta-pl-green-desk-serwis-ekologia-szef-patryk-strzalkowski) rozwój obszaru dedykowanego ochronie środowiska jest ważny również z biznesowego punktu widzenia. Coraz więcej marek szuka partnerów do wspólnego działania na tym polu i chce publikować treści w miejscu zapewniającym rzetelną informację na tematy związane ze zmianami klimatycznymi. Patryk Strzałkowski: „Kilka miesięcy temu postanowiliśmy także zacząć doceniać firmy działające na rzecz troski o środowisko. W ramach akcji „Reklama dla klimatu” mogły one reklamować swoje ekologiczne działania na stronie głównej Gazeta.pl za symboliczną złotówkę. Pierwsza edycja spotkała się z tak dużym zainteresowaniem, że w styczniu postanowiliśmy uruchomić drugą odsłonę akcji. To początek naszego zielonego rozwoju, bo dopiero rozpoczyna się walka o klimat - zmienia się oblicze negacjonizmu klimatycznego i media muszą sobie z tym radzić”. Walka o klimat to walka o duże pieniądze.
Pan Patryk nie tylko może pisać o klimacie, ale także uczy jak powinno się o nim pisać gdyż współtworzył poradnik dla „dziennikarzy i dziennikarek” zatytułowany „Jak pisać o klimacie?”. Możemy tam znaleźć informacyjny dekalog – 10 dobrych praktyk w informowaniu o zmianach klimatu, z którego dowiadujemy się, że „Jeśli piszemy o gwałtownych powodziach czy suszy w Polsce, to rzetelność wymaga, by zadać pytanie: czy i jak jest to związane ze zmianą klimatu”, że nauka „Pozwala weryfikować fałszywe tezy o „pozytywach” zmiany klimatu czy „czystym węglu”, oraz żeby nie silić się na „fałszywy obiektywizm”: „Jedną z podstaw dziennikarstwa jest prezentowanie obu stron sporu. Ale zapraszanie do studia publicysty, który neguje zmiany klimatu, to nie rzetelność, tylko fałszywy obiektywizm”. Dowiadujemy się także, że jest rozwiązanie bo „Nauka jest zgodna nie tylko co do przyczyn kryzysu, ale też co do tego, że mamy fizyczne i technologiczne możliwości, by go zatrzymać – największe wyzwania dotyczą polityki i społeczeństw. Informowanie w duchu dziennikarstwa rozwiązań jest ważne dla czytelników, którzy mogą być przytłoczeni negatywnymi treściami i poszukują możliwości działania”. Dziesiąte przykazanie to „Koniec z denializmem klimatycznym. W tym zakresie nauka nie ma już żadnych wątpliwości – zmiana klimatu jest efektem rosnących emisji dwutlenku węgla i działalności człowieka. W mediach nie ma już miejsca dla osób czy organizacji, które temu zaprzeczają”. Dlatego proszę Państwa pan Patryk może mówić o klimacie a Pan Jacek nie może – więcej tu https://static.im-g.pl/im/3/29446/m29446303,Jak-pisac-o-klimacie.pdf.
Jak wcześniej wspomniałem Pan Patryk uważa, że Friends of Science (https://friendsofscience.org/pages/essay.html) to źródło siejące fałsz. W przewodniku reklamuje portal Skeptical Science (https://skepticalscience.com/) jako rzetelne źródło, które „zawiera zbiór dezinformacji na temat klimatu pojawiających się w przestrzeni publicznej, w tym m.in. wypowiedzi polityków powtarzających nieprawdziwe mity klimatyczne” (str. 41 Przewodnika). Przeczytajmy co o sobie mówi twórca portalu – John Cook: „Ta strona została stworzona przez Johna Cooka. Nie jestem klimatologiem ani naukowcem, lecz z zawodu rysownikiem i programistą internetowym. Studiowałem fizykę na Uniwersytecie Queensland i chociaż otrzymałem tytuł magistra z wyróżnieniem i mogłem kontynuować naukę na studiach doktoranckich, zrezygnowałem z nauki i zostałem zawodowym rysownikiem. Chyba za dużo bazgrania na wykładach. Mimo to, nadal interesowałam się nauką i zauważyłam, że moja ciekawość tego, jak działa świat, wzrosła, gdy nie byłam zmuszona uczyć się do zbliżających się egzaminów. Moje zainteresowanie globalnym ociepleniem zaczęło się, gdy narysowałem komiksową przeróbkę serialu 24, w którym zastanawiałem się, co zrobiłby Jack Bauer, gdyby Al Gore był prezydentem, a globalne ocieplenie "zagrożeniem dnia". W ramach badań obejrzałem film "Niewygodna prawda", który uważam za prowokujący do myślenia, chociaż nie wiedziałem, co zrobić z całą tą nauką.”
Portal Popular Technology pisze: „Skeptical Science to strona internetowa poświęcona alarmom klimatycznym, stworzona przez pracującego na własny rachunek rysownika Johna Cooka (który najwyraźniej udaje nazistę). Jest ona moderowana przez gorliwców, którzy bezwzględnie cenzurują wszelkie formy sprzeciwu wobec ich alarmistycznego stanowiska. Tym sposobem mogą udawać, że wygrywają na argumenty, podczas gdy w rzeczywistości wszystkie zostały obalone. Nadużycia i cenzura dotykają nie tylko każdego komentatora, który ma odmienne zdanie, ale także wysoko postawionych i szanowanych naukowców zajmujących się klimatem; dr Roger A. Pielke Sr. bezskutecznie próbował angażować się w dyskusje na tej stronie, ale był szyderczo wyśmiewany i cenzurowany, a np. dr Patrick J. Michaels był nieuczciwie cytowany i oczerniany. Ironia wynikająca z oksymoronicznej nazwy strony "Skeptical Science" polega na tym, że strona ta nie jest sceptyczna nawet wobec najbardziej skrajnych stanowisk alarmistycznych. John Cook próbuje obecnie desperacko ukryć, że przez ponad dziesięć lat był zatrudniony jako rysownik, bez wcześniejszej historii zatrudnienia w środowisku akademickim lub w dziedzinie nauk o klimacie.
John Cook próbuje desperacko ukryć fakt, że przez ponad dziesięć lat był zatrudniony jako rysownik, bez wcześniejszej historii zatrudnienia w środowisku akademickim bez doświadczenia w nauce o klimacie. Chce utrzymać tę fasadę, ponieważ gdy ludzie dowiedzą się o jego braku referencji i bezwartościowej z naukowego punktu widzenia historii zatrudnienia, raczej nie potraktują poważnie jego strony internetowej, bez względu na to, jak desperacko wypełni swój życiorys. W przeciwieństwie do wysoko kwalifikowanych klimatologów, których jego pracownicy nękali i cenzurowali.
W marcu 2012 forum internetowe Skeptical Science zostało zhakowane, a jego zawartość umieszczono w Internecie. To, co zostało ujawnione, jest po prostu zdumiewające. Wyciek pokazał interesujące informacje o tworzeniu i marketingu "Projektu Konsensusu":
„Ważne jest, aby społeczeństwo zrozumiało, że istnieje naukowy konsensus w sprawie AGW (Anthropogenic Global Warming – Globalne ocieplenie spowodowane działalnością człowieka). Dlatego Jim Powell, Dana i ja pracowaliśmy w ciągu ostatnich kilku miesięcy nad czymś, co mamy nadzieję będzie miało wpływ na zmianę publicznego postrzegania konsensusu. Zasadniczo mamy nadzieję, że uda nam się ustalić, że nie tylko istnieje konsensus, ale że jest to konsensus wzmacniający. Zaprzeczający lubią przedstawiać mit, że konsensus się rozpada, że fala się odwraca. Jednak nasze badania recenzowanej literatury pokazują, że jest wręcz przeciwnie - konsensus się umacnia, a różnica między tymi, którzy go akceptują i odrzucają, jest coraz większa. Mamy na myśli rozbudowaną kampanię w 2012 roku (i później). Aby osiągnąć ten cel, nie możemy wpaść w pułapkę poświęcania zbyt wiele czasu na analizę, a zbyt mało na promocję. W trakcie analizy dobrze by było, gdybyśmy mieli również plan marketingowy. Oto kilka pomysłów:
Informacje prasowe: Wczoraj rozmawiałem o tym z Ove, Global Change Institute ma dział komunikacji (dwie osoby) i wyda komunikaty prasowe do australijskich mediów, gdy to się ukaże. Nie ma jeszcze planu dla mediów amerykańskich.
Media głównego nurtu: Jest to klucz do osiągnięcia świadomości społecznej. MSM to dla mnie nieprzejrzysty mur, więc pomysły mile widziane. Podejrzewam, że będzie to wymagało opracowania linii czasowych, budowania rozmachu dla idei i konsultacji z profesjonalistami PR, takimi jak Jim Hoggan (przyp.: twórca Desmog).
Komunikatorzy klimatyczni: Należy podjąć wspólny wysiłek (pod moim przewodnictwem), aby osoby zajmujące się komunikacją na temat klimatu wykorzystały te wyniki w swoich przekazach. W ciągu ostatniego miesiąca nawiązałam kontakt z wieloma osobami zajmującymi się komunikacją klimatyczną, a w ciągu najbliższych kilku miesięcy będę nawiązywać kolejne kontakty, więc będę omawiać te wyniki z każdą osobą zajmującą się komunikacją klimatyczną, do której uda mi się dotrzeć, w tym z takimi autorytetami jak Susan Hassol i Richard Somerville, aby omówić sposoby wzmocnienia tego przekazu. Również Ed Maibach prowadzi badania nad najskuteczniejszym sposobem obalenia mitu o "braku konsensusu", mam więc nadzieję, że uda mi się z nim skontaktować i włączyć nasze wyniki do jego badań. Im więcej uda nam się uzyskać od osób zajmujących się komunikacją klimatyczną, które włączą nasze wyniki do swoich przekazów, tym lepiej.
Blogosfera: Zwykła sieć blogosfery. Uwaga - Tim Lambert próbował kilka lat temu podjąć podobne działania w zakresie crowd sourcingu, ale nie udało mu się uzyskać wystarczającego poparcia dla crowd sourcingu - jestem przekonany, że uda nam się to zrobić.
Organizacje klimatyczne: Nawiązałam również kontakty z różnymi organizacjami klimatycznymi i od czasu do czasu rozmawiałam o możliwości współpracy, więc wykorzystam ten projekt jako punkt centralny, aby ustalić sposoby współpracy. Muszę to jeszcze przemyśleć.
Google: Przypadkowo zacząłem rozmawiać z kimś, kto pracuje w Google, a konkretnie w dziale wizualizacji danych. Pracuję więc z nimi nad wizualizacją danych dotyczących konsensusu w seksowny, interaktywny sposób. Będzie to jeden z elementów X-factor TCP - być może uda się nawet zapewnić osadzalną wersję wizualizacji, z której będą mogły korzystać blogi i strony internetowe.
Wideo: Peter Sinclair pragnie stworzyć film na YouTube o wynikach TCP, który zostanie opublikowany na Yale Forum on Climate Change.
Broszura podobna do Przewodnika i Podręcznika obalania, wyjaśniająca wyniki recenzowanej pracy w prostym języku angielskim z dużą błyszczącą grafiką (z tłumaczeniami, jak sądzę - ich konwersja jest dla mnie uciążliwa, ale warto to zrobić).
Wersja Kindle/iBook broszury (czy można publikować darmowe książki na Amazon?).
Widget z możliwością osadzenia: grafika przedstawiająca wykres umacniania konsensusu, aktualizowana co roku, łatwa do skopiowania i wklejenia na inne blogi. Podoba mi się ten pomysł, może sprawić, że TCP stanie się wirusowy i wszechobecny w blogosferze klimatycznej!”
To tyle jeśli chodzi o wiarygodność Skeptical Science. Pan Patryk w tweecie odsyła do innej ciekawej strony, która ma udowodnić brak wiarygodności kanadyjskiej Friends of Science – również kanadyjskiego portalu Desmog.com – dawniej DeSmogBlog, strony która od momentu powstania w 2006 r. posługuje się propagandą z zamiarem oczernienia szanowanych naukowców, analityków politycznych lub grup, które ośmielają się sprzeciwiać alarmistycznemu stanowisku w sprawie globalnego ocieplenia. W swoich artykułach często powołują się na niewiarygodne źródła, takie jak Wikipedia i Sourcewatch, ponieważ nie są w stanie znaleźć w szanowanych źródłach informacji żadnej opartej na faktach krytyki tych, których atakują. Strona została założona przez niewykwalifikowanego naukowo pracownika public relations Jamesa Hoggana, a przedsięwzięcie sfinansował skazany za pranie brudnych pieniędzy John Lefebvre. Ironia polega na tym, że ich ulubioną taktyką jest próba oczerniania tych, z którymi się nie zgadzają, jako finansowanych przez "brudne pieniądze".
Źródła:
https://www.bbc.com/mediacentre/2020/trusted-news-initiative-vaccine-disinformation
https://odysee.com/@PANDA:3b/trustednewsinitiative:d , https://www.globalresearch.ca/covid-19-shadowy-trusted-news-initiative/5752930
https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/gazeta-pl-green-desk-serwis-ekologia-szef-patryk-strzalkowski
http://www.populartechnology.net/2012/03/truth-about-skeptical-science.html
https://web.archive.org/web/20080213042858/http:/www.skepticalscience.com/page.php?p=3
https://tomnelson.blogspot.com/2012/03/from-skeptical-science-interesting.html
http://www.populartechnology.net/2012/09/skeptical-science-censorship-of-poptech.html
https://en.wikipedia.org/wiki/John_Lefebvre
Świetny tekst! Jak zwykle.
Merytorycznie i w oparciu o fakty obnażona cała ta mafia bandytów.
Dziękuję.