Zmowa propagatorów afirmacji płci
Jak korupcja naukowa tworzy pozory konsensusu
National Health Service England wydało oświadczenie, w którym twierdzi, że ustalenia wynikające z Raportu dr Cass i innych przeglądów systematycznych "nie tylko ukształtują przyszłość opieki zdrowotnej w kraju dla dzieci i młodzieży doświadczających zaburzeń związanych z płcią, ale będą miały również duże znaczenie międzynarodowe".
Nowy przegląd systematyczny ujawnia nieuczciwe praktyki stosowane przez organizacje medyczne, które popierają tranzycję młodzieży. Zamiast opierać się na wiarygodnych dowodach, wpływowe organizacje medyczne wytworzyły pozór konsensusu, polegający na wzajemnym odwoływaniu się do swoich wytycznych, określanych jako niekontrowersyjne i posiadające solidne podstawy naukowe. Przegląd ujawnia jednak, że organizacje te wprowadziły w błąd opinię publiczną, opierając swoje zalecenia na niewystarczających dowodach. Co więcej, zaangażowały się w korupcyjną praktykę znaną jako "odwołanie cyrkularne". Zamiast przeprowadzać niezależne oceny, organizacje te zalecały podejmowanie decyzji o modyfikacji cech płciowych u nieletnich podpierając się opiniami ze strony innych organów medycznych, które z kolei cytowały ich w zaleceniach, sztucznie tworząc konsensus w tej sprawie.
Dr Hilary Cass i jej zespół badawczy z University of York, na zlecenie NHS England, ocenił 23 międzynarodowe wytyczne w celu oceny ich jakości. W szczególności zbadano, w jaki sposób dane naukowe wpłynęły na zalecenia, procesy opracowywania i uzgadniania tych zaleceń, zaangażowanych interesariuszy oraz sposób, w jaki wytyczne odnosiły się do siebie nawzajem podczas ich opracowywania.
Wyniki przeglądu były bardzo niepokojące. Stwierdzono, że wytyczne kliniczne stosowane na całym świecie w leczeniu dzieci i młodzieży kwestionujących płeć zostały opracowane z naruszeniem międzynarodowych standardów, zalecały interwencje medyczne u nieletnich pomimo niewystarczających dowodów, szczególnie w odniesieniu do długoterminowych wyników leczenia nastolatków.
Towarzystwo Endokrynologiczne (ES) i Światowe Stowarzyszenie Profesjonalistów na rzecz Zdrowia Osób Transpłciowych (WPATH) opublikowały swoje wstępne wytyczne zalecające transformację medyczną młodzieży odpowiednio w 2009 i 2012 roku. Wytyczne te stały się podstawą dla wielu kolejnych krajowych i regionalnych wytycznych, kształtując ich treść i formułując zalecenia pomimo braku dowodów i braku rzetelności. Znane organizacje, takie jak Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne, Amerykańska Akademia Psychiatrii Dzieci i Młodzieży, Amerykańska Akademia Pediatrii oraz Towarzystwo Zdrowia i Medycyny Młodzieży, ale także międzynarodowe organizacje z krajów takich jak Australia, Hiszpania, Włochy oraz regionów Azji i Pacyfiku, zamiast opierać swoje zalecenia na solidnych dowodach, odwoływały się w swoich wytycznych do rekomendacji zawartych w początkowych zaleceniach WPATH i ES z 2009 roku. Najnowsze, zaktualizowane wytyczne Endocrine Society (2017) i WPATH (2022) odwołują się do tych krajowych i regionalnych wytycznych, które pierwotnie opierały się na ich zaleceniach. Wersja 8 zaleceń WPATH, opublikowana w 2022 r., identyfikuje liczne krajowe i regionalne wytyczne z 2012 r. jako potencjalnie cenne zasoby i na poparcie swoich nowych zaleceń wielokrotnie cytuje wytyczne APA (2015), Australii (2018), Nowej Zelandii (2018) i Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Francisco (2016), które to wytyczne powstały pod znaczącym wpływem wytycznych opublikowanych przez WPATH w wersji 7 w 2012. Utrwalało to cykl, w którym każda kolejna wersja wzmacniała poprzednie, za każdym razem bez wystarczających dowodów na poparcie zaleceń. Dr Cass podkreślił problematyczną naturę tego cyrkularnego odwoływania się, stwierdzając: "Cyrkularność tego podejścia może wyjaśniać, dlaczego istnieje pozorny konsensus w kluczowych obszarach praktyki, mimo że dowody są słabe". W Raporcie dr Hilary Cass zwróciła uwagę na to, w jaki sposób WPATH i ES były ze sobą ściśle powiązane, wskazując na ich wzajemne sponsorowanie i wzajemny wkład w projekty. Ta koordynacja sugeruje, że WPATH i ES zmawiały się, aby uzyskać nieuzasadnioną wiarygodność swoich wytycznych.
W świecie badań naukowych takie cyrkularne odniesienia są czasami określane jako „kartel cytowani”. Ma to miejsce, gdy grupa autorów akademickich zmawia się, aby nadmiernie cytować nawzajem swoje publikacje w celu sztucznego zawyżenia liczby cytowań. Jednak to, co miało miejsce w tym przypadku, różni się nieco; ich celem nie było zwiększenie liczby cytowań, ale raczej zwiększenie własnej wiarygodności poprzez wzajemne powoływanie się w oczach opinii publicznej i innych specjalistów medycznych. Praktyka ta jest wysoce nieetyczna. Angażując się w cyrkularne odniesienia, organy medyczne aktywnie oszukiwały pracowników służby zdrowia i opinię publiczną, wzbudzając wiarę w wiarygodność zaleceń opartych na słabych dowodach.
Znaczna część ruchu „na rzecz praw osób transpłciowych” rozwinęła się dzięki odwoływaniu się do autorytetów. Organizacje, które niegdyś skupiały się na prawach gejów i prawach obywatelskich, a teraz skupiają się na prawach osób transpłciowych, są traktowane jako autorytety przez serwisy informacyjne, szkoły, związki zawodowe nauczycieli, a nawet administracje rządowe, która oczekują od nich wskazówek w kwestiach transpłciowych. Nawet w środowisku akademickim teoria queer i teoria płci, stanowiące podstawę współczesnej ideologii gender, zostały obdarzone iluzją wiarygodności.
Co więcej, znaczące zmiany w przepisach federalnych w ramach Tytułu IX, przyznające biologicznym mężczyznom (identyfikującym się jako kobiety) dostęp w sporcie do przestrzeni przeznaczonych wyłącznie dla kobiet, nastąpiły w procesie znanym jako instytucjonalne przeskoki, w którym sędziowie i administratorzy podejmują stopniowe kroki, z których każdy powołuje się na autorytet drugiego, ostatecznie prowadząc do rozszerzenia zaleceń federalnych.
WPATH, którego deklarowaną misją jest "promowanie opieki opartej na dowodach", oraz ES, który określa swoje podejście jako "opartą na dowodach medycynę transpłciową", wraz z każdą organizacją opowiadającą się za transformacją medyczną nieletnich, wprowadzają opinię publiczną w błąd, przedstawiając się jako "oparte na dowodach".
W raporcie śledczym dla British Medical Journal (BMJ) dr Gordon Guyatt, specjalista w dziedzinie metod badań medycznych i oceny dowodów, pionier ruchu medycyny opartej na dowodach (EBM), stwierdził, że obecne wytyczne w Stanach Zjednoczonych dotyczące zarządzania dysforią płciową u nastolatków, nie powinny być uważane za „oparte na dowodach”, podkreślając, że wytyczne te nie oferują ostrożnych i warunkowych zaleceń odpowiednich dla tak niskiej jakości dowodów. Guyatt dodatkowo podkreślił swoje obawy w poście w mediach społecznościowych, określając te wytyczne jako "niegodne zaufania".
Zespół dokonujący przeglądu systematycznego doszedł do tego samego wniosku: „większość wytycznych klinicznych nie opiera się na dowodach i dostarcza ograniczonych informacji na temat tego, w jaki sposób opracowano zalecenia. Jedyne wytyczne, które zespół był w stanie zarekomendować, to fińskie wytyczne opublikowane w 2020 r. oraz szwedzkie wytyczne opublikowane w 2022 r. Oba kraje przeprowadziły własne systematyczne przeglądy dowodów, stwierdzając, że ryzyko związane z transformacją medyczną przewyższa wszelkie rzekome korzyści. W rezultacie nie zalecają one leczenia medycznego osób małoletnich, a zamiast tego priorytetowo traktują wsparcie w zakresie zdrowia psychicznego.
Opracowane w oparciu o:
https://cass.independent-review.uk/home/publications/final-report/
https://adc.bmj.com/content/early/2024/04/09/archdischild-2023-326499